หลอนสุด ผีสิงคโปร์ ตึกเช่าย่านพระราม 2

หลอนสุด! วงจรปิดเชื้อเชิญขนหัวลุก ‘ผีเฮี้ยน’ หลอกบุคลากรสถานที่ทำงานจนวิ่งป่าราบ
ชาวเน็ตแห่แชร์ภาพเชิญขนหัวลุก บันทึกภาพของเรื่องราวประหลาด “ผีสิงคโปร์” เฮี้ยนจัด หลอกบุคลากรสถานที่ทำงาน จนถึงต้องวิ่งหนีเอาชีวิตรอด
ช่วงวันที่ 4 เดือนกันยายน ผู้รายงานข่าวแถลงการณ์ว่า บนโลกอินเตอร์เน็ตได้มีการแชร์เรื่องราวสุดหลอน โดยเพจเฟซบุ๊ก

สอยมาเล่า Talk The World ที่ได้ออกมาเล่าเรื่องเรื่องราวความเฮี้ยนของผีสิงคโปร์ ที่หลอกบุคลากรออฟฟิศหนัก กระทั่งทำเอาจำเป็นต้องวิ่งหนีเอาชีวิตรอดเลย โดยเพจดังที่กล่าวถึงแล้วได้เล่าว่า

“ชาวเน็ตแห่แชร์ภาพเชิญชวนขนหัวลุก ที่บันทึกภาพของเรื่องประหลาดที่หาคำชี้แจงไม่ได้ ที่เกิดขึ้นในตอนค่ำภายในที่ทำงานแห่งหนึ่ง ที่ประเทศสิงคโปร์ ภาพพวกนี้ ได้มาจากกล้องวงจรปิด ที่จัดตั้งเอาไว้ภายในสำนักงานของบริษัทแห่งหนึ่ง ที่ตั้งอยู่ในบริเวณถนนหนทาง เอเยอร์ ราจาห์ เครสศาสนาเชนต์

(Ayer Rajah Crescent) ของประเทศสิงคโปร์ ขณะที่เหลือบุคลากรที่เป็นเพศชายคนหนึ่ง นั่งจัดการงานอยู่ภายในสำนักงานแห่งนี้เพียงผู้เดียวในเวลาโดยประมาณ 23.57 น. ในระหว่างที่สหายร่วมงานของเขา กลับบ้านกันไปหมดแล้ว

ภาพจากกล้องวงจรปิด เผยให้มองเห็นในระหว่างที่ บุคลากรชายคนนี้ เงยหน้าดู ภายหลังที่เขาได้ยินเสียงแปลกๆดังมาจากข้างหลัง แต่เมื่อเขาเดินไปดู ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติใดๆก็ตามก็เลยกลับมานั่งทำงานต่อ แม้กระนั้นแล้วไม่นาน อยู่ๆก็เกิดเสียงดังสนั่น ดังออกมาจากอีกห้องหนึ่งที่อยู่ข้างๆทางด้านขวามือ และหลอดไฟฟ้าในห้องนั้นก็เปิดสว่างขึ้นมาเอง บุคลากรชายคน นี้จึงลุกเดินไปดู ก่อนจะก้มลงเก็บของอะไรบางอย่าง ที่คล้ายกับกล่องกระดาษที่ร่วงบนพื้น

อีกไม่กี่อึดใจต่อมา สถานการณ์ก็ทรามลง เมื่อประตูของห้องดังกล่าวข้างต้นเกิดปิดเอง แล้วก็หลอดไฟก็ดับลงเอง ในขณะที่เก้าอี้ในสถานที่ทำงานตัวหนึ่งที่อยู่ภายนอกห้อง ก็ขยับเขยื้อนเอง จนบุคลากรคนนี้ จำเป็นต้องวิ่งหนีออกมาจากสถานที่ทำงานด้วยความตื่นตระหนก

เรื่องเชิญชวนขนหัวลุกนี้ยังไม่จบลง เนื่องจากกล้องวงจรปิด สามารถจับภาพในตอนที่หลอดไฟฟ้าในห้องดังกล่าว กลับมาเปิดสว่างเองอีกที รวมทั้งประตูห้องก็เปิดเอง โดยมีภาพเงาสะท้อนของ “ร่างปริศนาสีดำ” เผยตัวอยู่ที่แผ่นกระจกบนบานศาลกล่าวประตู

ล่าสุด มีการสอบปากคำจากตำรวจสิงคโปร์ ซึ่งเจอข้อมูลว่า ในขณะเกิดเหตุ ไม่มีพนักงานบุคคลอื่นอยู่ในที่ทำงานแห่งนี้อีกแล้ว เว้นเสียแต่พนักงานชายคนนี้ รวมทั้งทางตำรวจก็การันตีว่า พวกเขาไม่พบว่าคลิปจากกล้องวงจรปิดนี้ ถูกตัดต่ออะไร อย่างไรก็ดี จนถึงปัจจุบันนี้ ทั้งคนในสถานที่ทำงานที่นี้ แล้วก็ตำรวจก็ยังหาคำอธิบายไม่ได้ว่า ร่างปัญหาสีดำที่ปรากฏในกล้องวงจรปิดนั้น เป็นร่างของคนใด และใช่มนุษย์หรือเปล่า?

เรื่อง สยดสยองตึกเช่าบริเวณพระราม 2 ซอยนี้จะเป็นซอกซอยใหญ่ติดกับถนนหนทางเลยนะ ที่อยู่อาศัยแถวนี้เป็นห้องแถวดูเหมือนจะทั้งหมด บ้างก็ 4 ชั้น 5 ชั้น แตกต่างกันไปค่ะ ครอบครัวของเพื่อนเราเขาไม่มีบ้านเป็นของตนเองค่ะ เขาต้องย้ายออกจากบ้านเช่าหลังเก่าเนื่องจากเจ้าของบ้านจะขายบ้าน บิดาของสหายเราตัดสินใจย้ายมาอยู่กับน้องชายเขาที่เช่าอยู่อาคารนี้ขา
เพราะมีหลายชั้น แบ่งกันอยู่แชร์ค่าใช้จ่ายสำหรับเช่าจะได้ถูกลง สมมุติว่าเพื่อนฝูงเราชื่อ “พิมพ์” นะคะ พ่อก็พาแม่รวมทั้งพิมพ์เขามาดูที่อาคาร โดยชั้นล่างอาของพิมพ์เป็นร้านเกมคอมฯ ขา เพียงพอขึ้นมาอีกชั้นจะเป็นชั้นลอย เอาไว้เก็บของ เป็นชั้นเตียนๆไม่มีห้อง ไม่เกลื่อนกลาด

พอเพียงขึ้นไปอีกเป็นชั้น 2 คน อาของพิมพ์กับแฟนนอนชั้นนี้ ถัดไปเป็นชั้น 3 ขา มี 2 ห้อง คือห้องที่ชิดกับบันไดทางขึ้นมาจากชั้น 2 ( ขอเรียกห้องนี้ว่าห้องใหญ่นะคะ )หน้าห้องใหญ่นี้มียันต์ติดหน้าห้อง5 แผ่นใหญ่ๆค่ะ ทั้งยังยันต์ไทย จีน และห้องตรงกันข้ามที่ติดกับบันไดทางเท้าขึ้นไปชั้น 4 ( ขอเรียกห้องนี้ว่าห้องเล็กนะคะเพราะขนากห้องเล็กกว่าห้องตรงข้ามมาก ) แม่พิมพ์เห็นห้องเล็กก็เลยกล่าวว่าให้พิมพ์มานอนห้องนี้แล้วกัน

เล็กๆดี เหมาะสมกับนอนผู้เดียว อาของพิมพ์ก็บอกขึ้นมาว่าไม่ได้นะ ห้องนี้นอนไม่ได้ แม่ของพิมพ์ก็เฉลียวใจว่าเพราะอะไรถึงนอนมิได้ แต่ว่าอาก็ไม่ได้กล่าวอะไรต่อ พิมพ์ก็เลยได้นอนห้องใหญ่ ส่วนคุณพ่อและก็คุณแม่นอนห้องข้างบนชั้น 4 คะ ก่อนย้ายเข้าไปอยู่แม่ของพิมพ์คุยกับพ่อว่ามันแปลกๆนะ เพราะเหตุใดห้องนั้นถึงนอนมิได้ อาจารย์ก็บอกว่าคงไม่มีอะไรหรอก นอนห้องใหญ่ก็ดีกว้างๆมีระเบียงด้วย

เรื่อง สยองอาคารเช่าย่านพระราม 2 คืนแรกที่ย้ายเข้าไปอยู่
ขา พิมพ์เล่าว่าปกติไม่เคยนอนผู้เดียวเลยนี่เป็นครั้งแรก ในตอนนั้นเวลาประมาณ 3 ทุ่มขา พิมพ์อาบน้ำจัดแจงนอนแล้วด้วยเหตุว่าเมื่อยล้ากับการจัดเก็บของ พิมพ์นอนไปขา พิมพ์เล่าว่ามีเสียงคนมาบิดลูกบิดประตูราวกับอุตสาหะจะเปิดเข้ามา พิมพ์ก็ตระหนกตกใจตื่นขาหยิบโทสับมาดูเป็นเวลาแทบๆเที่ยงคืนแล้ว พิมพ์กล่าวว่าตื่นมาก็ยังได้ยินเสียงนั้นอยู่แต่ว่ามิได้กล่าวอะไรออกไปเนื่องจากว่ามีความคิดว่าอา หรือแม่คงมาเช็คว่าหลับไปรึยัง ยามเช้ามาพิมพ์ก็ถามคำถามว่าเมื่อคืนคนไหนกันแน่ไปบิดลูกบิประตูห้องหรอ คำตอบของคนในบ้านเป็นไม่มีค่ะ
อาไปนอนตั้งแต่ 4 ทุ่ม ส่วนพ่อแม่ก็หลับเวลาเดียวกับพิมพ์ พิมพ์ก็มึนงงขาเพราะเหตุว่าเชื่อมั่นมากว่าไม่ได้ละเมอ วันต่อๆมาก็ยังเมื่อเสียงแบบเดิมเวลาเดิมค่ะ ตอนนี้หนักขึ้นเพราะว่าเสมือนพยายามดันประตู มีเสียงเหมือนมีอะไรกระแทกประตู ราวกับต้องการจะเข้ามา พิมพ์กลัวค่ะ ไม่กล้าลุกไปเปิดไฟดู ได้แต่นอนคลุมโปง
เกิดเหตุการณ์อย่างงี้เรื่อยๆจนถึงบางโอกาสพิมพ์มาบ่นที่ รร. ว่าเมื่อคืนนี้เกือบจะไม่ได้นอนเลย
ต่อไปครอบครัวของพิมพ์ก็เริ่มกังวลใจที่จะอยู่ที่นี่ค่ะ ประกอบกับว่าเจ้าของตึกเขาอยากได้อาคารคืน เป็นช่วงแรกที่เขาให้ช่างมาทำใหม่เพราะเหตุว่าจะให้ลูกชายอยู่ แม้กระนั้นเพราะว่าเกิดเหตุไม่ค่อยบวกกับผู้ใดกันมาเช่าก็อยู่ได้ไม่นาน มีอาของพิมพ์ที่อยู่ได้นานที่สุด เขาจึงตกลงใจมาขอให้ย้ายออก
ครอบครัวพิมพ์ไม่ค่อยลำบากค่ะด้วยเหตุว่าของน้อย แต่อาพิมพ์นี่สิ ไหนจะของใช้ส่วนตัว คอมในร้านค้าอีก เมื่อพิมพ์ย้ายออกจากที่นั่นมาแล้วแม่พิมพ์ก็เล่าเรื่องคืนนั้นที่พ่อยืนขึ้นมาอาบน้ำตอนตี 3 ครูบาอาจารย์ก็กล่าวว่าไม่เคยคิดนะว่าเรื่องพวกนี้จะมาพบกับตัว ทีแรกๆครูบาอาจารย์มีความเชื่อแบบครึ่งหนึ่งค่ะว่าผีมีจริงหรือไม่มีจริง พ่อบอกว่าวันนั้นกลับไปอยู่บ้านมาเดินขึ้นบันไดชั้น 4 ประตูหองอยู่ต่อจากบันได้เลยจ๊ะ พ่อพิมพ์เหนเงาเพศหญิงผิวสีดำ ดำมากมายๆผมยาวปิดหน้า

เรื่องสยองอาคารเช่าย่านพระราม 2 ชุดขาวยืนอยู่ตรงปากทางเข้าประตู
( ชั้น 4 มีหิ้งพระของพ่ออยู่ขา พ่อของพิมพ์ถูกใจสะสมพระ) ครูก็ตระหนกตกใจนะคะแต่ก็ทำเปนไม่สนใจแล้วเดินผ่านสตรีคนนั้นแล้วเข้าห้องไป ( ใจแข็งมากมาย) เราได้ฟังประเด็นนี้จากพิมพ์ก็ขนลุกเลยคะ เราเคยไปดำเนินการกรุ๊ปบ้านพิมพ์ในตอนที่พิมพ์อาศัยอยู่ที่อาคารนั้น แม้กระนั้นไปตอนกลางวันแล้วอยู่แค่ชั้นล่งที่เปนร้านเกมกับชั้นลอยคะ เราคิดว่าที่พ่อพิมพ์เหนผู้หญิงคนนั้นบางทีอาจจะด้วยเพราะว่าพ่อพิมพ์มีเซ้นถึงได้พบกับตัวเลย ไม่มาเปนเสียงราวกับที่ผู้อื่นพบ ส่วนอาหับแฟนเขาไม่เคยขึ้นมาบนชั้น 3 เลยนะ อยู่แค่ชั้น 1 แล้วหลังจากนั้นก็ขึ้นมานอนชั้น 2 แค่นั้นจริงๆอาจเพราะอาทราบเรื่องราวตรงนี้เลยไม่ขึ้นมาอยู่
เรื่องที่พิมพ์เล่าให้พวกเราฟังก็มีเท่านี้ขา พิมพ์รับรองว่าเปนความเป็นจริงที่พบเองกับตัว ผิดพลาดอะไรจะต้องขอโทษด้วยนะคะ
พิมพ์เล่านี้ให้แม่ฟังขา แม่พิมพ์ก็หนักใจกลัวว่าบุตรสาวจะพบอะไรก็เลยพาพิมพ์ไปทำบุญสุนทานขา ต่อไปพิมพ์ก็หลับมิได้สบายขึ้น แต่ว่าเสียงแคะประตูกับเสียงราวกับคนกระแทกประตูก็มีให้ได้ยินบ้างเป็นบางคืน วันนึงมีคนเก็บขยะเดินเข้ามาคุยกับอาของพิมพ์ว่าขยันจังเลยเปิดร้านตลอด 24 ชั่วโมง ร่ำรวยแล้วมั้ง อาของพิมพ์ก็อึ้งคะ ด้วยเหตุว่าร้านค้าเกมของอาเปิดถึงแค่เที่ยงคืนเพียงแค่นั้น
นึคือว่าดึกสุดๆแล้ว ธรรมดาถ้าหากลูกค้ามิได้เล่นอะไรต่อ 5 ทุ่มก็ปิดร้านแล้วค่ะ อาของพิมพ์ก็เลยบอกคนเก็บขยะว่าผมปิดร้านตั้งแต่ 5 ทุ่มนะคุณลุง ดึกสุดก็ไม่เกิดเที่ยงคืน คุณลุงตาฟาดรึประกาศ คุณลุงมึงก็เถียงค่ะ จะตาฟาดอะไรฉันยืนเก็บขยะหน้าร้านค้า ภายในมีสตรีผมยาวกับเด็กนั่งอยู่บนเก้าอี้ อาพิมพ์ก็ไม่ได้กล่าวอะไรกลับไป ( อาของพิมพ์ไม่มีลูกนะคะ เพราะแฟนอามีความเปลี่ยนไปจากปกติที่มดลูกทำให้ไม่สามารถที่จะมีลูกได้ )
จากเรื่องที่คนเก็บขยะเล่าให้ฟัง แม่พิมพ์ก็ไม่สบายใจขาบวกกับสิ่งที่พิมพ์พบด้วย แม่เริ่มสงสัย อาก็เงียบค่ะไม่ยอมเล่าอะไรให้ฟัง อาจารย์เองก็ว่าแม่คิดมากไปรึป่าว
ไม่มีอะไรหรอก ถัดมาพิมพ์ได้ลูกแมวจรจัดมาเลี้ยงค่ะ พิมพ์เลยเอาขึ้นมาอยู่ที่ห้องด้วยเนื่องจากห้องของเทอกว้าง ตอนค่ำพิมพ์จะเปิดประตูห้องแล้วดูทีวี แม่ก็จะอยู่ชั้นลอยขา ทำครัว อากับแฟนจะอยู่ชั้นล่างมองร้านเกม ส่วนครูดำเนินงานกลับมืดค่ำคะ ระหว่างที่พิมพ์ดูทีวีอยู่ ลูกแมวที่อยู่กันก็มีลักษณะอาการแปลกๆคะ อยู่ๆมันก็เดินเข้าไปใกล้ๆประตูห้องแล้วร้องขู่ พิมพ์เหนก็งงว่าแมวเป็นอะไร พิมพ์ก็เลยเรียกแมวให้กลับมานั่งข้างๆคะ
แต่ว่ามันไม่ยินยอมมายังอาจจะร้องขู่แล้วทำท่าทางเหมือนกลัวอะไร พิมพ์เลยเดินไปอุ้มแมวมาแล้วกล่าวว่าไม่เหนจะมีอะไรเลยร้องเพราะเหตุใด เพราะข้างนอกก็ไม่มีผู้ใดเลยจ๊ะ ชั้น 3 ที่อยู่ก็มีเพียงแค่พิมพ์กับแมว ในช่วงเวลานั้นเองพิมพ์ก็มิได้คิดอะไรค่ะเพราะว่าคิดว่าลูกแมวอาจจะยังไม่คุ้นรึป่าวร้อง แต่ก็ไม่ใช่ครั้งเดียวค่ะที่แมวแสดงอาการอย่างนี้ บางครั้งแมววิ่งหนีไปทางประตูระเบียงอย่างกับว่ามีคนไหนกันไล่มัน ทั้งๆที่ก็ไม่คนใดกันคะ พิมพ์เองก็เริ่มกลัว และไม่กล้าอยู่ชั้น 3 คนเดีย
ครั้งคราวพิมพ์จำเป็นต้องเปิดไฟทั้งยังชั้นเพื่อลดความน่ากลัวคะ
มีอยู่ครั้งนึงที่พิมพ์เล่าว่าเทอเดินขึ้นบันไดจากชั้น 2 มาชั้น 3 อยู่ๆก็เหมือนมีอะไรพักพิมพ์ให้ตกบันได แต่โชคดีที่มือพิมพ์จับราวบันได้ไว้ทันแต่เอวของพิมพ์ก็กระแทกกับราวบันที่ที่เป็นส่วนโค้ง ทำให้เทอเจบไปยาวนานหลายวันเลยค่ะ พิมพ์กล่าวว่าแน่ใจว่าไม่สะดุดหรือลื่นอะไรทั้งนั้น แต่ว่าถามว่าอะไรผลักเทอตกบันไดเทอก็ไม่สามารถที่จะอธิบายเรื่องนี้ได้ แม่พิมพ์ก็สั่งให้ระวังเวลาเดนขึ้นลงค่ะ
เหตุก็เปนปรมาณนี้มาเรื่อยจนกระทั่งพิมพ์คุ้นชินอีกทั้งเรื่องเสียงบิดลูกบิดประตูห้องนอนของพิมพ์ เรื่องที่คนภายในระแวกบ้านเหนร้านเกมของอาเปิดตอนตี 3 ตี 4 ซึ่งความเป็นจริงปิดตั้งแต่เที่ยงคืนขา ถึงจะเหลือลูกค้าแต่ก็จะกล่าวว่าร้านจะปิดลูกค้าก็จะกลับไปอยู่ที่บ้านขา เรื่อง ผี เล่า อาพิมพ์เปิดร้านที่ตึกนั้นมาเป็นเวลา 7 ปีออกจะสนิท ลูกค้าที่มาเล่นโดยมากเปนลูกค้าขาประจำขา วันนึงที่พิมพ์ซื้อขนมข้างบ้างบ้านอยู่เขาก็ถามว่าเปนยังไงอยู่ได้ไหม
ปกติดีไหม พิมพ์ก็สับสนแต่ว่าก็ตอบไปว่าค่ะ อยู่ได้ ไม่มีอะไร ป้าที่ขายของก็บอกดีแล้วๆมึงก็บอกว่าพิมพ์เปนเดกดีไม่มีอะไรมารังควานพิมพ์ได้หรอก เพราะเหตุว่าร้านขายของข้างบ้านพิมพ์เปนป้าคนจีนแก่ๆ2 คนคะ บางครั้งที่ไปจ่ายตลาดพมพ์ก็ไปช่วยป้าเอ็งชูของ จัดของอยู่เปนประจำ พิมพ์เป็นหญิงตัวเล็กนะคะแต่เทอมีความมีน้ำใจกับทุกคนมาก ช่วยอะไรได้เทอก็ช่วย